LOVE... A BEZ NIEJ TYLKO MROK

Przyznam szczerze, że dawno żadna lektura nie wciągnęła mnie tak bardzo. Ostatnio czytałam przewżanie romanse, dlatego odskocznia od tego rodzaju literatury wydała mi się potrzebna. Sięgając po Love Nadii Szagdaj nie wiedziałam co mnie czeka. Czy jestem rozczarowana? Zapraszam na recenzje.

Nadia Szagdaj to powieściopisarka, śpiewaczka operowa, wiolonczelistka, fotograf, filmowiec pochodząca z Wrocławia. Jak dla mnie Pani Nadia to fanatyczna osoba, która już od pierwszej stron swoich powieści wciąga i nie pozwala się oderwać na dłuższą chwilę. W swoich powieściach, przedstawia Wrocław na setki zupełnie innych sposobów, jednak zawsze pokazując jego piękno i charyzmę. Autorkę możesz kojarzyć z jej serii retro kryminałów o Klarze Schulz. Ja na pewno w najbliższym czasie po nie sięgnę. Może czytałeś?

„Love” to niepozwalający o sobie zapomnieć thriller psychologiczny, który trzymał mnie w napięciu i niedowierzaniu do ostaniach akapitów.

Ina Fischer to młoda dziennikarka, która zajmuje się pisaniem artykułów dla przeróżnych magazynów i autorka widmo książki, która ukazuje się pod autorstwem  gwiazdy Anny Pasiecznik. Choć zastrzyk gotówki pozwala bohaterce stanąć na nogi to mimo wszystko cała sytuacja ją trochę dobija i denerwuje, zwłaszcza kiedy książka zajmuje jedno z czołowych rankingów czytelniczych w Polsce.

Ta wiadomość jest ciosem dla Iny, a ta postanawia poprawić sobie humor alkoholem. Następnego dnia z wielkim kacem (również moralnym) siedząc przy komputerze przypadkiem natrafia w Internecie na informację o zaginięciu znienawidzonej znajomej z czasów licealnych- Agnieszki Rutkowskiej.

Pod impulsem postanawia zainteresować się tą sprawą bliżej i rozpoczyna swoje własne śledztwo, w trakcie którego poznaje podinspektorem Olafa Bieńka. Relacja miedzy tym dwojgiem szybko przeradza się w niezrozumiały romans.

Bohaterka nie posiadając zbyt wielu poszlak stara się odnaleźć osoby, które mogą zdradzić jej coś na temat Agnieszki. W swoim tropieniu ma więcej szczęścia niż rozumu, działa bardzo impulsywnie. Jednak czego można spodziewać się po dziennikarce. Ina zaczyna odnawiać kontakty ze starymi znajomi z liceum, spotykać się z różnymi osobami a to wszystko robi na własną rękę- czasami ryzykując swoje własne życie.

W książce nie brakuje również wątków pobocznych. Alicja- przyjaciółka głównej bohaterki, która ciągnące toksyczny związek z mężczyzną bez większego honoru, który nie szczędzi wobec niej przykrości i przemocy, zdradza ją na lewo i prawo oraz jest przyczyną samych nieszczęść rodziny Ali, a mimo tego kobieta nie potrafi przestać go kochać i za każdym razem daje mu kolejną szanse. Zaślepiona swoim wielkim uczuciem, nie zauważa jakim wielkim jest zagrożeniem. Przemoc nie jest prostym tematem a jednak został poruszony w książce.

Romans Olafa i Inez to duża mieszanka wybuchowa. On powściągliwy, markotny pięćdziesięcioletni pan policjant z nutą wrażliwości i troski. Ona młoda, ambitna, trzydziestoletnia dziewczyna z bagażem doświadczeń. Przejście z niechęci do namiętności z niewiadomym zamiarem jest niesamowita. Nie jest to typowy romans o jakich zazwyczaj mamy okazję czytać. Jednak sam wątek erotyczny, nie jest za wielki i prowadzi do kilku mało rozbudowanych epizodów.

Sama akcja rozkręca się bardzo powoli, by dopiero pod koniec książki nabrać zawrotnego tempa. Dla niektórych może być to przeszkodą jednak ja podziwiam za tak wielkie trzymanie ręki na pulsie.

Książkę ma bardzo lekki i urokliwy styl, co sprawia, że powieść czyta się bardzo szybko. Osobiście przeczytałam ją w dwa dni. Love polecam każdemu, kto lubi zaskoczenia i chwilkę grozy. Mój tata przeczytał ją równie szybko jak ja i również stwierdził, że takiego zakończenia to się nie spodziewał. Czy warto spełniać marzenia? Co z miłością? Czy aby na pewno można ufać każdemu? Odpowiedzi znajdziemy w książce. Recenzję zakończę pięknym cytatem, który rozpoczyna książkę:

 Nie śmierć rozdziela ludzi, lecz brak miłości- Jim Morrison

Wydawnictwo: Bukowy Las