Przyjaciółki

Magiczny świat bez zmartwień i kłopotów? To chyba niemożliwe. Jedno jest jednak pewne, o wiele łatwiej radzić sobie z problemami mając przy swoim boku kogoś tak bliskiego jak Przyjaciółkę... czyli recenzja najnowszej historii o magii przyjaźni w wydaniu Natalii Sońskiej oraz Agaty Przybyłek.

Natalia Sońska to osoba przepełniona optymizmem o dobrą energią. Autorka powieści obyczajowych, dla której pisanie jest pasją i przyjemnością. W swoich książkach zawsze udowadnia jak życie potrafi być zawrotnie oraz jak za każdym razem  zaskakuje na nowo. Na co dzień jest studentką prawa na Uniwersytecie Rzeszowskim.

Agata Przybyłek to prawdziwy wulkan energii. Na swoim koncie ma nie tylko powieści, ale także opowiadań, z których kilka zostało nagrodzonych w różnych konkursach literackich oraz wierszy. W opisywanych historiach zawsze porusza nie tylko emocje bohaterów, ale także czytelników. Obecnie studentka psychologii na Uniwersytecie Gdańskim.

Nie było to moje pierwsze spotkanie z autorkami książki. Obie bardzo lubię i sięgam z ogromną przyjemnością. Na ich wspólną książkę czekałam bardzo długo, uważnie śledziłam postępy, aż w końcu na początku czerwca przyszła do mnie upragniona paczuszka. 

Na początku poznajemy dwie przyjaciółki: Anię i Miłkę. Zostały przyjaciółkami jeszcze w studenckich latach, od tamtego czasu ich więź jest nierozerwalna. Czy aby na pewno?

Zarówno Ania jak i Ludmiła się ustatkowały. Anna ma męża Kamila, który jako marynarz poświęca dużą część roku pływając na morzu, zostawiając tym samym żonę Anna razem malutką córeczką na długie miesiące same. Podczas jednej z takich wypraw statek, na którym znajduje się Kamil zostaje napadnięty przez Somalijskich piratów i mimo że mężczyzna wraca do domu, zaburza z pozoru spokojne życie całej rodziny. 

Ludmiła wraz z mężem Piotrem prowadzi dobrze prosperującą restaurację, jednak od dłuższego czasu marzy, aby rozpocząć pracę w swoim zawodzie jakim jest praca fotografa. Mimo spokojnego i udanego związku, jest przekonana, że brakuje jej tego "czegoś". Kiedy dzięki pomocy przyjaciela, udaje jej się dostać pracę i wyjechać na kilka tygodni do Toskanii, życie Miłki kompletnie zmienia kierunek. 

Każda z nich przeżywa swój własny kryzys, w tym wszystkim będą musiały zdać sobie sprawę z tego, co najbardziej liczy się w ich życiu?

Od pierwszych kartek nie mogłam się oderwać od tej historii. Po okładce spodziewałam się bardziej lekkiej historii, gdzie przyjaciółki są spotykają się na kawie, opowiadając o swoich problemach dnia codziennego. Pozory lubią mylić i nie warto oceniać książki po okładce. Chociaż momentami przyjaźń kobiet przyćmiewają ich wewnętrzne oraz osobiste problemy to więź jaka ich łączy została w książce pokazana znakomicie.

Wiele osób twierdzi, że nie polubiło Ludmiły, uważa ją za zbyt samolubną. Ja myślę wręcz odwrotnie, po prostu się pogubiła, w swojej codzienności szukała siebie. Szkoda tylko, że bała powiedzieć się o tym Ani.
Jak na świeżo upieczoną i na dodatek trochę samotną matkę, Anna jest bardzo zdeterminowana oraz potrafi walczyć o to co w jej życiu najważniejsze. W dzisiejszych czasach zdarza się coraz rzadziej. 

Bardzo podobało mi się świadomośc bohaterek, że gdzieś jest ktoś, na którego zawsze mogą liczyć, nawet jeżeli akurat w tym momencie nie ma go obok ciebie. To naprawdę piękny i prawdziwy akt przyjaźni. 

Przyjaciółki to historia, która ukazuje, że prawdziwa przyjaźń przetrwa każdy, nawet najbardziej szkodliwy sztorm. Z drugiej strony to książka nie tylko o relacji przyjacielskich, ale także tych miłosnych. Polecam ją każdemu, a już na pewno przyjaciółkom. Recenzję zakończę pięknym cytatem, skierowanym nie tylko do przyjaciół:

Bo największą przeszkodą do realizacji marzeń jesteśmy my sami. Wymyślamy wymówki, bojąc się zmian