Nie bądź obojętny!- czyli trochę o wegetarianizmie

Jeszcze niedawno wegetarianizm był postrzegany jako zwykła fanaberia. Na szczęście z roku na rok to się zmienia- zwolenników diety bezmięsnej jest coraz więcej, również w Polsce. Dane dotyczące liczby wegetarian w naszym kraju są rozbieżne - z niektórych szacunków wynika, że może być ich już nawet ponad 3 miliony. 

1 października to Dzień Wegetarianizmu. Nie da się obok tego dnia przejść obojętnie, szczególnie, że ten temat nadal budzi wiele kontrowersji. Do rozmowy zaprosiłam cudowną Roksanę, która świadomie wybrała drogę wegetarianizmu. Pomimo młodego wieku nie ma problemu z przygotowywaniem sobie posiłków i eksperymentowaniem w kuchni. Czy wegetarianizm naprawdę wymaga dużych poświeceń? Przekonajcie się sami!

Pierwsze pytanie chyba nie może być inne. Jak długo jesteś wegetarianką? Pamiętasz ten moment kiedy przestałaś jeść mięso?

W listopadzie tego roku będą już dwa lata. Czy pamiętam? Ba! Doskonale, uważam, że była to jedna z najlepszych decyzji jakie kiedykolwiek podjęłam i jedna z niewielu, przy których ponownie wybrałabym tę samą drogę!

Jak zareagowali Twoi rodzice, znajomi gdy dowiedzieli się, że zostałaś wegetarianinem? Tylko Ty odżywiasz się w ten sposób w swoim domu?

Na początku podchodzili do tego bardzo sceptycznie. Zgodnie ze stereotypami twierdzili, że mięso dostarcza nam wielu bardzo ważnych i niezastąpionych produktów, a nie dostarczanie ich prowadzi do chorób. Pierwotnie nie próbowali nawet dań które przygotowywałam dla siebie, jednak z biegiem czasu zmieniło się to o 360 stopni! Dziś? Kiedy przygotuję sobie posiłek to muszę pilnować by wystarczyło i dla mnie, haha. Moje posiłki znikają w 3 sekundy, zatem z podejścia 'roślinami się nie najem' przeszli na 'co dziś robisz na kolację'. Jak już wspomniałam, dania wegetariańskie lubi już cała moja rodzina, jednak niestety nadal jestem jedyną wege w domu.

Jak uważasz, dlaczego tak dużo młodzieży, a zwłaszcza nastolatków, zostaje wegetarianami?

Hm, może to źle, że tak powiem, ale wydaje mi się, że bardzo często jest to wywołane przez modę. Jeszcze niedawno znaleźć wegetarianina pośród znajomych było nie lada wyzwaniem, dziś? Deklaruje się tak co druga osoba, z czego bardzo się cieszę, jednak nie uważam, żeby było to kierowane właściwymi pobudkami. To coś jak wkraczające jeszcze niedawno na rynek fit czy bio produkty, tak samo teraz wege i vegan. Choć mogę się mylić (i mam taką nadzieję), może wielu młodych ludzi zostaje na tyle uświadomionych przez społeczeństwo, że zupełnie świadomie i bez względu na modę decyduje się na ten sposób odżywiania.

Twoje ulubione dania wegetariańskie? Zdradzisz nam swój sekret...

Nie jestem w stanie wymienić ani jednego. Uwielbiam każde i wciąż próbuję nowych. Za każdym razem przekonuję się coraz bardziej, że dieta wegetariańska nie jest ani trochę nudna, monotonna, mdła czy niedobra, to jest multum możliwości, naprawdę.

Częste błędy wegetarian według Ciebie to...? Istnieje w ogóle coś takiego?

Moimi najczęstszymi początkowymi błędami była niewiedza. Brakowało mi informacji na temat różnych substancji dodawanych do pożywienia, chociażby naturalny czerwony barwnik, w składach kodowany jako E120 bądź występujący pod nazwą koszenila to tak naprawdę wysuszone i zmielone na drobny pył robaczki. Mój błąd to także niewiedza na temat zamienników takich jak żelatyna, a uwierz, że jest naprawdę super zamiennik-pektyna, występująca w wielu roślinach, np.: jabłkach.

Co powiedziałabyś osobą, które ciągle wahają się w podjęciu decyzji?

Spróbujcie, wy nie tracicie na tym nic, a właściwie otwieracie się i próbujecie nowych rzeczy, a tym samym ratujecie naprawdę tysiące istnień i oszczędzacie im cierpienia. My wegetarianie często jesteśmy wyśmiewani za naszą nieudolną nierzadko obronę zwierząt, jednak nasze społeczeństwo jest bardzo zamknięte na to co dzieje się za drzwiami rzeźni, hodowli mleczarskich, firm farmaceutycznych, kosmetycznych czy wszystkich innych inwestycji wykorzystujących zwierzęta. Zachęcam przede wszystkim do świadomości, jak to co mamy na talerzu się na nim znalazło. W dobie emotikon nie zapominajmy o prawdziwych uczuciach.

Roksana, jeszcze raz bardzo dziękuję Ci za poświęcony mi czas. Praca z Tobą to czysta przyjemność i mam nadzieję, że to nie ostania nasza rozmowa!

źródło