Cytaty o miłości i życiu od Wisławy Szymborskiej

Poetka. Laureatka literackiej nagrody Nobla za rok 1996. Mistrzyni słowa. Zapamiętana jako uśmiechnięta, niesamowicie pozytywna osoba, z papierosem w dłoni. Co ciekawe Wisława to drugie imię Szymborskiej. Na pierwsze miała Maria, rodzina zwracała się do niej również Marychna a zdrobnieniem było Ichna. Przyjemnościami, które najbardziej ceniła była kawa i papieros. 

Uważała, że te dwie używki sprawiają, że życie nabiera smaku. Osoba, która pięknie pisała o miłości. Dziś przed Wami garść cytatów od polskiej Noblistki. 

Mnie się wydaje, że naprawdę zaczynamy mówić za dużo. Wszyscy mówią, mówią, tymczasem tak naprawdę, prawdziwe, warte wypowiedzenia myśli rodzą się trzy, cztery na epokę.

Ktoś tutaj był i był, a potem nagle zniknął i uporczywie go nie ma...

Wiem jak ułożyć rysy twarzy, by smutku nikt nie zauważył.

Nic dwa razy się nie zdarza

i nie zdarzy. Z tej przyczyny

zrodziliśmy się bez wprawy

i pomrzemy bez rutyny.

Przepraszam dawną miłość, że nową uważam za pierwszą.

Albo go kocha albo się uparła. Na dobre, na niedobre i na litość boską.

Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.

Tyle wiemy o sobie,

ile nas sprawdzono.

Wczoraj, kiedy Twoje imię ktoś wymówił przy mnie głośno, to poczułam jakby róża przez otwarte wpadła okno.

Posłuchaj jak mi prędko bije Twoje serce

Można nie kochać Cię - i żyć, ale nie można owocować

Przep­raszam wszys­tko, że nie mogę być wszędzie.

Przep­raszam wszys­tkich, że nie umiem być każdym.

Człowiek przez wysokie C kocha i zawsze kochać chce...

Niech ludzie nie znający miłości szczęśliwej

twierdzą, że nigdzie nie ma miłości szczęśliwej.

Z tą wiarą lżej im będzie i żyć, i umierać.

Bardzo tęsknię za Tobą. Rano jeszcze pół biedy, bo trzeba pracować, ale pod wieczór Twoja nieobecność staje się dramatyczna.

Jestem jednorazowa aż do szpiku kości.

Miłość szczęśliwa. Czy to jest normalne,

czy to poważne, czy to pożyteczne -

co świat ma z dwojga ludzi,

którzy nie widzą świata?

Piękna jest taka pewność,

ale niepewność piękniejsza

Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła.